„Ekonomia ludobójstwa” w Gazie

Poważne naruszenia praw człowieka przez armię izraelską w Strefie Gazy, takie jak bezmyślne zniszczenia, przymusowe przesiedlenia i głód, są możliwe dzięki zaangażowaniu prominentnych korporacji, które czerpią z tego ogromne zyski . Taka jest główna teza raportu „Od gospodarki okupacji do gospodarki ludobójstwa”, autorstwa prawniczki Franceski Albanese, Specjalnej Sprawozdawczyni ONZ ds. sytuacji praw człowieka w Palestynie.

Raport znacząco rozszerza zakres odpowiedzialności za jedną z największych zbrodni humanitarnych tego stulecia, która pogłębiła się po zabójstwie i porwaniu izraelskich cywilów przez Hamas w październiku 2023 roku. Autorka zalicza do osób odpowiedzialnych za trwającą od 1967 roku masakrę Palestyńczyków producentów broni, firmy technologiczne, budowlane i finansowe, w tym ich kadrę kierowniczą. Albanese konkluduje, że „ludobójstwo w Izraelu trwa nadal, ponieważ jest lukratywne dla wielu”. Z tego powodu uważa, że rozszerzenie odpowiedzialności „jest niezbędnym krokiem do zakończenia ludobójstwa i demontażu globalnego systemu, który na nie pozwalał”. Słowo „ludobójstwo” nie jest przypadkowe, ponieważ pojawia się 56 razy w dobrze udokumentowanej analizie, popartej 440 źródłami.

W raporcie stwierdzono, że firmy te „istotnie przyczyniły się do tej inicjatywy, dostarczając Izraelowi broń i sprzęt niezbędny do niszczenia domów, szkół, szpitali, miejsc rekreacji i kultu religijnego , źródeł utrzymania oraz zasobów produkcyjnych, takich jak gaje oliwne i sady”. Podkreślono również, że „pomagając w militaryzacji i zachęcaniu do nielegalnej obecności Izraela na okupowanych terytoriach palestyńskich, przyczyniły się do stworzenia warunków sprzyjających palestyńskim czystkom etnicznym”.

Nadzwyczajne zyski uzyskane w wyniku wojny o okupację Gazy przełożyły się na rekordowy wzrost cen akcji spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Tel Awiwie o 179% od początku ataku, co przełożyło się na zysk wynoszący 157,9 mld dolarów (135 mld euro).

W sektorze obronnym na szczególną uwagę zasługuje rola największych izraelskich firm zbrojeniowych, Ebit i IAI, dla których „trwające ludobójstwo było opłacalnym przedsięwzięciem”. Wzrost wydatków wojskowych Izraela o 65% w latach 2023-2024 – które wyniosły 46,5 miliarda dolarów, co stanowi jeden z najwyższych wskaźników na świecie – przełożył się na gwałtowny wzrost rocznych zysków. W latach 2020-2024 Izrael był ósmym co do wielkości eksporterem broni na świecie.

Po opublikowaniu raportu administracja Trumpa nałożyła sankcje na Francescę Albanese za wymienienie z nazwy wielu firm, które czerpały korzyści z okupacji. Decyzja ta została zakwestionowana przez Amnesty International, która nazwała sankcje „bezwstydnym i rażącym atakiem na fundamentalne zasady sprawiedliwości międzynarodowej”. Ważny raport Albanese podkreśla odpowiedzialność korporacji. Ostrzega, że ich kadra zarządzająca musi odmówić współudziału w łamaniu praw człowieka. W Palestynie ten współudział ma kluczowe znaczenie. Po opublikowaniu tego raportu nikt nie będzie mógł usprawiedliwiać się niewiedzą.